Technologia pracy Oczyszczalni Ścieków w Tucholi Żarskiej
Podstawowe dane dla pracy oczyszczalni ścieków
Qśr.d = 30,5 m3/db
Qśr.h = 1,9 m3/h
Qmaxh = 2,5 m3/h
Oczyszczalnia ścieków w Tucholi Żarskiej pracuje w/g uproszczonej metody osadu czynnego niskoobciążonego.
Odpływające z węzłów i przyborów sanitarnych ścieki grawitacyjną kanalizacją sanitarną dopływają do kraty koszowej. Następnie ścieki przepływają przez piaskownik. Kolejnym urządzeniem w schemacie jest komora denitryfikacji, w której następuje redukcja związków azotu. Dalsze oczyszczanie ścieków odbywa się w komorze osadu czynnego, gdzie za pomocą zespołu organizmów i bakterii następuje rozkład związków organicznych. Ostatnim urządzeniem technologicznym jest osadnik wtórny.
Ponadto w układzie wykonana została komora chlorowania ścieków oraz punkt zbiorczy ścieków dowożonych z przepompownią. Urządzeniem gospodarki osadowej są poletka filtracyjne osadu nadmiernego.
Oczyszczone ścieki doprowadzone są siecią rowów do odbiornika. Osad czynny w zależności od aktualnych potrzeb kierowany jest w ramach recyrkulacji do komory osadu lub na poletka.
Charakterystyka techniczna urządzeń oczyszczalni
Mechaniczno-biologiczna oczyszczalnia ścieków składa się z następujących elementów:
- krata koszowa,
- piaskownik,
- komora denitryfikacji,
- osadnik wtórny,
- komora chlorowania,
- poletka osadowe,
- punkt zlewny,
- przepompownie ścieków dowożonych i infiltracyjnych,
- budynek dmuchaw.
Poniżej przedstawiono, krótkie charakterystyki techniczne poszczególnych urządzeń:
Kratka koszowa
Jest to pierwsze i podstawowe urządzenie wchodzące w układ technologiczny oczyszczalni.
U wylotu kanalizacji grawitacyjnej zainstalowano kratę koszową. Wykonana jest ona z prętów i kształtowników stalowych. Prześwity pomiędzy prętami, stanowiącymi kosz kraty wynoszą 6mm. Głównym zadaniem tego urządzenia jest wyłowienie ze ścieków zanieczyszczeń mineralnych wleczonych i pływających. Czyszczenie krat powinno odbywać się z częstotliwością zapewniającą swobodny przepływ ścieków przez kratę, nie rzadziej niż dwa razy dziennie.
Zatrzymane na kracie skratki gromadzone są na tacy ociekowej i po odsączeniu magazynowane w typowym pojemniku, okresowo wywożone na wysypisko.
Piaskownik
Kolejnym urządzeniem zlokalizowanym w układzie technologicznym oczyszczalni ścieków jest piaskownik. Jest to zbiornik o nietypowej budowie, którego powierzchnia wynosi P=20,0m2, a jego objętość V=50,0m3. Biorąc pod uwagę maksymalną ilość ścieków czas przepływu przez komorę wynosi t=1,6 doby. Jest to wartość optymalna dla osadzenia cząsteczek zawiesin zawartych w ściekach bytowo-gospodarczych.
Komora deintryfikacji
Jest pierwszym urządzeniem do usuwania ze ścieków związków organicznych. Jest to komora o objętości V=50,0m3 z zainstalowanym mieszadłem. Zawartość tlenu w komorze jest zbliżona do zera. Zadaniem mieszadła jest wymuszenie ruchu ścieków w celu ograniczenia do minimum ewentualnego osadzenia zawiesiny.
Komora osadu czynnego
Jest drugim urządzeniem do biologicznego oczyszczania ścieków. Jest to komora, której pojemność wynosi V=120,0m3. Ta pojemność decyduje w zasadzie o przepustowości oczyszczalni. Wynika z tego, że przy tradycyjnej metodzie osadu czynnego niskoobciążonego oraz przy jednodobowym okresie przetrzymania można oczyścić 120m3 ścieków.
W komorze zainstalowanych jest 65 dyfuzorów drobnopęcherzkowych typu AP-240, do których za pomocą rusztów i węży giętych doprowadzone jest sprężone powietrze. Powietrze doprowadzane jest z dwóch sprężarek produkcji czeskiej typu DITLR 65.
Sprężarki pracują w układzie automatycznym, na przemian. Czas pracy każdej sprężarki ustalony zastał na 30 minut.
Jak wspomniano wcześniej w tej komorze następuje zasadniczy proces oczyszczania. Polega on na rozkładzie związków organicznych za pomocą bakterii heterotroficznych przy pomocy tlenu. Stężenie osadu czynnego w komorze nie powinno przekraczać 450cm3/dm3, a zawartość tlenu w komorze winna oscylować w granicach 2,0mgO2/dm3. Przy tak utrzymywanych warunkach redukcja zanieczyszczeń osiąga wartość 93 ÷ 96 %.
Osadnik wtórny
Jest to w zasadzie ostatnie urządzenie do oczyszczania ścieków w tym układzie technologicznym. Służy do oddzielenia ścieków oczyszczonych z kłaczków osadu czynnego. Jest to zbiornik żelbetowy wykonany w formie prostopadłościanu o podstawie kwadratu. Dolna część osadnika, przeznaczona do gromadzenia osadu, wykonana jest w kształcie ostrosłupa ściętego.
Ścieki z komory napowietrzania przepływają do osadnika poprzez rurę centralną spływają w kierunku dna. Następnie w związku ze znacznie większym przekrojem komory przepływowej spada prędkość przepływu i ścieki przemieszczają się w kierunku odpływu.
Różnice prędkości wnoszenia i prędkości opadania powodują, że kłaczki osadu czynnego ulegają oddzieleniu i osiadają na dno osadnika. Oddzielony i zalegający w części osadowej osad recylkulowany jest do komory osadu czynnego lub w przypadku jego nadmiaru do zbiornika stabilizacji osadu.
W części osadowej przy dnie osadnika zainstalowane została pompa zatapialna typu APRS, której zadaniem jest przepompowanie osadu. Praca pompy regulowana jest wyłącznikiem czasowym i może być swobodnie regulowana w zależności od aktualnych potrzeb.
Komora chlorowania
Ze względów technologiczno-konstrukcyjnych wydzielona została komora chlorowania. Jest to komora o pojemności V=12,0m3. Do chlorowania używane może być wapno chlorowane, sypkie. Komora chlorowania jest ostatnim obiektem w układzie technologicznym.
Poletka osadowe
Na terenie oczyszczalni wykonane zostały cztery typowe poletka osadowe. Każde z poletek posiada wymiary w rzucie 10,0m x 3,75m. Obudowę stanowią płyty żelbetowe oparte na stopkach żelbetowych.
Na geomembranie, w warstwie podtrzymującej ułożony został drenaż wykonany z rur ceramicznych o średnicy Ø= 15cm. Na systemie drenarskim ułożone zostały dwie warstwy filtracyjne o zróżnicowanej granulacji żwiru. Na poletka osadowe doprowadzany jest osad nadmierny. Po odsączeniu osad zbierany jest z materiału filtracyjnego i gromadzony na płycie łącznie z obornikiem.
Punkt zlewny
Wykonany został w związku z koniecznością oczyszczania ścieków dowożonych. Służy on głównie do przyjęcia ścieków z pojazdów asenizacyjnych. Jest to studzienka wykonana z kręgów żelbetowych żelbetowych o średnicy Ø = 1,5m. W studni zainstalowana została typowa krata czyszczona ręcznie. Ścieki ze studni dopływają do przepompowni.
Przepompownia ścieków dowożonych i infiltracyjnych
Do tego celu wykorzystany został zbiornik o pojemności V=30m3. Jest to typowy walec żelbetowy ze stropem żelbetowym i zainstalowanymi w nim włazami kanalizacyjnymi.
Dodatkowo zainstalowane zostały dyfuzory AP-200, których zasadniczym zadaniem jest odświeżenie ścieków. Ponadto zainstalowana została pompa zatapialna typu 50 PZM-1,9/SP-2. Ścieki z przepompowni oraz wody infiltracyjne z poletek przepompowane są do piaskownika.
Sterowanie pracą pomp odbywa się automatycznie za pomocą włączników krańcowych i sterowania czasowego. Pompy pracują naprzemiennie w układzie 1 pracuje + 1 rezerwowa.
Budynek dmuchaw
Jest to zaadoptowany do tych potrzeb istniejący budynek, dawnej przepompowni gnojownicy. W obiekcie znajduje się sterowanie elektryczne pompami oraz dmuchawy napowietrzające.
Opracował:
Marek Krejner
